रचित का काव्य गजेन्द्र द | कविता लिखित : गजेन्द्र देवरा

अहं पर्वतमारुह्य त्वं गिरिं नाशयसि | मम विश्वासस्य विनिमयरूपेण त्वं मां भ्रान्तं त्यक्तवान् इव अनुभूतं यत् किमपि न अभवत्, अहं किमपि न कृतवान् मम सामर्थ्यं दमितवान् मम विश्वासं भङ्गयितुं त्वं सर्वान् सम्बन्धान् अपव्ययितवान्। सर्वे एवम् एव बहिः आगताः, सर्वे भवतः...

कथायाः प्रस्तावना कथापरिचयः

कथं विग्रहात् बहिः आगत्य तस्मात् उत्पद्यमानं तनावं मानसिकं उत्पीडनं च कथं पारयितुं शक्यते इति अवगन्तुं प्रयत्नः कृतः अस्ति । कठिनपारिवारिकस्थितयः [मातापितृभिः सह न सम्बद्धाः, दुर्स्पर्शप्रकरणाः] बालकानां कृते किं कुर्वन्ति तथा च यदि बालकाः एतेषु परिस्थितिषु निरन्तरं जीवन्ति तर्हि तस्य परिणामः...

अहं साहाय्यं कर्तुम् इच्छामि। अहं साहाय्यं कर्तुम् इच्छामि

भवतः रुचिं कृत्वा धन्यवादः, कृपया लिखन्तु/टिप्पणीं कुर्वन्तु यत् भवन्तः किं साहाय्यं कर्तुं शक्नुवन्ति? रचितसदृशस्य व्यक्तिस्य कृते शब्दाः अपि अतीव सहायकाः भविष्यन्ति। समाधानं सूचयितुं शक्नुवन्ति, तथैव एतादृशेषु परिस्थितिषु गृहीतस्य कस्यचित् कानूनी उपायं लिखितुं शक्नुवन्ति ।